Rozdział 2.

Godzina 18:23.Aniela skończyła pracę.Wróciwszy do domu,napełniła czajnik wodą,oraz wsypała zupkę chińską do dużej filiżanki.Właściwie był to bardzo duży kubek z uchem,przypominający małą miskę,a zarazem filiżankę.Domek w którym Aniela mieszka,należy do ludzi uwielbiających podróżować.Państwo Mińscy często wyjeżdżają za granicę,w celu uzupełnienia siebie i przeżycia czegoś niezwykłego.Zazwyczaj przebywają po za krajem ojczystym kilka lat,a nawet kilkanaście.Zaproponowali dziewczynie zamieszkanie w tym domu,w zamian za opiekę nad nim.Oczywiście piętnastolatka się zgodziła.Kto by się nie zgodził?Jedyne co musiała robić,to zarabiać na własne potrzeby.Zapłata za wodę i prąd była z góry zapłacona,lecz tylko w połowie.Resztę Aniela musiała sama dopłacić.To było jak ,,sprawdzenie’’.Jeżeli dopłata by nie dotarła,ktoś z urzędu musiał się upewnić,iż dom jest nadal zamieszkiwany.Jeśli nie,informował Mińskich o obecnej sytuacji.Oczywiście,nigdy do tego nie doszło.Nastolatka uważa,iż to ogromne szczęście,że tak się stało.Nie musiała się błąkać po nieznajomych ulicach,w celu znalezienia dachu nad głową.